ANEKDOT
SENİ YARATTIM!
Çelimsiz, küçük bir kız çocuğu sokağın köşesine oturmuş, yiyecek, para, ya da alabileceği herhangi bir şey için dileniyordu. Üzerinde yırtık pırtık giysiler vardı. Yüzü gözü ise kir içindeydi. Çocuğun gerçekten perişan bir hali vardı.
Kız dilenirken, sokaktan orta yaşlarda, sağlıklı, zengin görünümlü bir adam geçti. Kızı fark etmişti ama, belli etmemek için dönüp bir daha bakmadı.
Adam, geniş ve lüks evine, konfor içinde yaşayan ailesinin yanına geldiğinde, mükellef bir akşam sofrası onu bekliyordu. Fakat masaya oturduğunda o dilenci kız aklına geldi yeniden. Duyguları bir şeylere itiraz ediyordu.
Sonra kolay yolu tercih etti ve itirazlarını Allah’a yöneltti. Öyle ya, böyle durumların var olmasına izin veren O değil miydi?!
İçin için O’na karşı:
“Böyle bir şeyin olmasına niçin izin veriyorsun Allah’ım?” diye yakınmaya başladı. “Neden o küçük kulun için bir şeyler yapmıyorsun?”
Biraz sonra, ruhunun derinliklerinden gelen şu cevabı işitti:
“ Yaptım. Seni yarattım !..”
●
اِذََا اَرَادَ اللهُ بِعَبْدٍ خَيْرًا صَيَّرَ حَوَائِجَ النَّاسِ اِلَيْهِ
Allah bir kulu için hayır dilerse, ona insanların ihtiyaçlarını gördürür.
Hz. Muhammed (s.a.v) [1]
●●●
[1] Suyûti – Câmius sağîr C.1 Sh.133
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.