PAHOM!

PAHOM!

Sıradan kendi halinde bir çiftçi olan Pahom, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır.
Uzak bir yerlerde cömert bir reisin karşılıksız toprak verdiğini duyunca, daha çok toprak elde etmek için reise gidip talebini iletir.
Gerçekten de reis, herkese istediği kadar toprak veren cömert biridir.

Pahom’a:

"Sabah güneşin doğuşundan batışına kadar katettiğin bütün yerler senindir" der. "Fakat güneş batmadan yeniden başladığın yere dönmen lazım, yoksa bütün hakkını kaybedersin!"

Pahom, güneşin doğuşuyla beraber başlar yürümeye.
Tarlalar, bağlar, bahçeler geçer.
Tam geri dönecekken gördüğü sulak bir araziyi es geçemez.
Şu bağ bu bahçe derken, bakar ki güneşin batmasına az bir zaman kalmış!
Koşar, koşar, ama kesilir takati.
Halsiz adımlarla yürümeye devam ederken, Pahom’un burnundan kanlar damlamaya başlar.
Tam başladığı noktaya yaklaşmışken bir anda yığılır yere, ve bir daha da kalkamaz...

Reis olanları izlemektedir.
Çok kereler şahit olduğu olay yeniden vuku bulmuştur.
Adamlarına bir mezar daha kazdırır.
Ve Pahom’u da bu mezara gömerler.
Reis, Pahom’un mezarının başında durur ve şöyle der:

"Bir insana işte bu kadar toprak yeter!.."

Tolstoy’un "İnsan Ne ile Yaşar" adlı kitabından

●

Pahom'u hazin sonunu okuyunca sanırım çoğunuzun aklına Resulullah'ın (sav) şu Hadis'i gelmiştir:

“Ademoğlunun iki vadi dolusu malı olsa, bir üçüncü vadiyi is­terdi. Ademoğlunun karnını topraktan başka bir şey doldurmaz. Fakat Allah, tevbe eden kimsenin tevbesini kabul eder."

Bütün mesele, şu realiteyi farketmek ve bunu içselleştirmektir:
.

زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنينَ وَالْقَنَاطيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْاَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذلِكَ مَتَاعُ الْحَيوةِ الدُّنْياَ وَاللّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَابِ
.
"Kadınlara, evlatlara, yığılıp istiflenmiş altınla gümüşe, cins atlara, davar ve ekinlere olan zevk düşkünlüğü insanlara cazip gösterilmiştir. Fakat bütün bunlar dünya hayatının geçici menfaatidir. Varılacak en güzel yer ise Allah katındadır."
Kur'an - Ali İmran 3/14

Her şeyde bir ölçü, denge var. (Rad 8)
Dünya ve Ahiret için de öyle.
Dengeyi bozmayalım yani. (Rahman 8)
Yoksa burnumuzdan gelir!
Ne dünyadan nasibimizi unutalım, (Kasas 77) ne de "Dünyaya aldanalım." (Fatır 5)

Dengesizlik başa bela. :)

Vesselam...
M. TULUKCU

●●